Είναι πολύ δύσκολο σήμερα να εντοπιστούν πλήρως οι διαδρομές των ρεμάτων, αφού στο μεγαλύτερο μέρος του μήκους τους έχουν διευθετηθεί και αποτελούν μέρος του υπόγειου αποχετευτικού δικτύου (υπόνομοι) και ταυτόχρονα του οδικού δικτύου της πόλης. Τμήματά τους μπορεί να τα διακρίνει κανείς κάτω από τους πιο φαρδείς δρόμους, ιδιαίτερα αυτούς που έχουν νησίδα στη μέση – μια αλάθητη ένδειξη καλυμμένου ρέματος.
Για αιώνες τώρα τα ρέματα της Αττικής γής διατρέχουν απ' άκρη σ' άκρη το λεκανοπέδιο δημιουργώντας λωρίδες πρασίνου, χαράσσοντας ταυτόχρονα με αυτόν τον τρόπο και τα διοικητικά σύνορα κάποιων εξ αυτών των περιοχών.
Δυστυχώς όμως από τις αρχές της δεκαετίας του '50 και λόγω της άναρχης δόμησης, από την μια πολλά ρέματα που εγκιβωτίστηκαν, και από την άλλη η έλλειψη τεχνογνωσίας σε συνδυασμό με την πλήρη αδιαφορία των εργολάβων και μηχανικών της εποχής, είχαν ως αποτέλεσμα τα ρέματα να μετατραπούν σε αποχετευτικούς αγωγούς.
Σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι δυνατόν να διακρίνει πια κανείς τη φυσική οντότητα του ρέματος. Η καταστροφή των ρεμάτων ως τμήμα της φύσης νομιμοποιήθηκε από την αντιμετώπισή τους ως “βρώμικων” και επικίνδυνων για τη δημόσια υγεία, που προέκυψε από την πρακτική απόρριψης στα ρέματα αποβλήτων και σκουπιδιών. Ως αποτέλεσμα των διαδοχικών φάσεων έντονης αστικοποίησης, πολύ μικρό μέρος από το κάποτε πυκνό δίκτυο ποταμών και ρεμάτων μπορεί ακόμη να εντοπιστεί.
Το ρέμα που θα σας παρουσιάσουμε σήμερα είναι αυτό του Ποδονίφτη, που αποτελεί παραπόταμο του Κηφισού ο οποίος φέρει και τα εκάστοτε τοπωνύμια όπως ρεματιά Χαλανδρίου, ποταμός Καλαμάς (σύνορα Χαλανδρίου με Φιλοθέη) και ρέμα του Γκούμα (σύνορα Φιλοθέης με Ν. Ιωνία).Το ρέμα του Ποδονίφτη είναι κλειστός αγωγός μόνο στο τμήμα που διατρέχει τη Ν. Ιωνία και σε ένα μέρος από το τμήμα του Χαλανδρίου.
Οι απαρχές του βρίσκονται κοντά στην μονή Πεντέλης. Σήμερα οι πηγές του έχουν στερέψει. Στη συνέχεια παίρνει κατεύθυνση προς το Χαλάνδρι, όπου δέχεται τα νερά ενός
